- intişar
- is. <ər.> Yayma, yayılma. Amma <nə> hasil mənim bu yazdığım mətalibdən ki, onların intişarı mümkün deyil. M. F. A.. // Nəşr olunma, çıxma, çap edilmə. «Molla Nəsrəddin» məcmuəsi 1906-cı ildən intişara başladı. İntişar etdirmək – yaymaq. Əjdərlə . . bu çap olunmuş ədəbiyyatı intişar etdirmək işində əsas rolu oynayırdı. S. Rəh.. İntişar etmək – yayılmaq. Əziz balalar! . . Məktəb vasitəsilə öyrəndigimiz elmləri, fənləri insanlar arasında intişar etmək fikrində bulunduq. N. N.. Onun <akasiyanın> açmış ağ çiçəklərindən xoş bir iy intişar edirdi. S. H.. Xalq musiqi yaradıcılığının ən çox intişar edən janrı mahnılardır. Ə. Bədəlbəyli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.